پس از مجتبایی بشیراً نذیرا

زمین و زمان لوح و کرسی به حکمت

تویی باعث کُلّ شیئاً قدیرا

علی هست باب تو ساقی کوثر

که می کرد افطار خُبزاً شعیرا

تویی زیب دوش رسول خدایی

که از جانب حق سمیعاً بصیرا

بود یطعمون الطعام از تو شاها

به مسکین وسائل یتیماً اسیرا

بکن بیعت زادة پور سفیان

شوی ایمن از شرّ کلباً کبیرا

بدان شمر نامم منم قاتل تو

شوند اهلبیت تو خواراً ذلیلا

منم ظالم و هستی ای شه تو مظلوم

تو تشنه پدر ساقی سلسبیلا

بود تحت امر تو فردای محشر

تویی در دو عالم سراجاً منیرا

بکن بیعت ای شاه یا فارغم کن